Opinie

Tempra debiutowała w 1990 roku, mając przed sobą do wykonania trudne zadanie: zatarcie złego wrażenia, jakie pozostawił model Regata, który nie dość, że był strasznie kanciasty to jeszcze miał zasłużoną opinię samochodu wyjątkowo awaryjnego.

Podstawą przy projektowaniu Tempry była ta sama płyta podłogowa i podzespoły co w modelu Tipo ale pomimo to oba auta bardzo różnią się wyglądem. Tempra pomimo swojego pochodzenia zachowuje harmonijną sylwetkę i nie sprawia wrażenia, że bryłę bagażnika doklejono „na siłę”.

Największą zaletą Tempry jest ponadprzeciętna przestronność, dlatego też powinna ona zainteresować tych, którzy chcą jeździć dużym autem za nieduże pieniądze. Atutem pojazdu jest też duży, 500-litrowy bagażnik. Łatwo z niego korzystać, gdyż krawędź ładowania znajduje się 65cm nad ziemią. Montując instalację gazową butlę najlepiej umieścić w miejscu koła zapasowego i zainwestować w koło dojazdowe (w niektórych egzemplarzach w wyposażeniu). Koło to idealnie mieści się we wnęce z lewej strony bagażnika. Wadą są zawiasy klapy bagażnika wchodzące do jego wnętrza.

Wykończenie wnętrza auta budzi sprzeczne opinie. Deska rozdzielcza auta wykonana jest z plastików przeciętnej jakości, które niestety wraz z rosnącym przebiegiem, wydają coraz więcej denerwujących odgłosów. Samochód oferowany był z dwiema deskami rozdzielczymi: zwykłą-analogową i z elektroniczną (DGT). Deska analogowa z klasycznymi zegarami do dziś nie budzi zastrzeżeń. W sklepach z artykułami tuningowymi można kupić zestawy pozwalające na zmianę jej wyglądu. Opinie na temat deski elektronicznej są podzielone. Jedni uważają, że jest nieczytelna i wygląda raczej archaicznie, u innych do dziś budzi zachwyt.

Gama silników rozpoczyna się od słabiutkiego i mało popularnego silnika o pojemności 1,4 l (egzemplarze z tym silnikiem pojawiły się w Polsce po 01.05.2004r.). Silnik ten jest za słaby (ok. 70KM), a ponadto wyposażone weń egzemplarze zazwyczaj nie mają wspomagania układu kierowniczego. Jednostki większe są dynamiczniejsze, ale nieco bardziej paliwożerne. Najlepszy wybór to jedna z wersji o pojemności 1,6 l (76-80KM). zapewniają one wystarczające osiągi i umiarkowane zużycie paliwa. W wariancie z jednopunktowym wtryskiem auto rozwija (według producenta) 170 km/h, a czas rozpędzania do 100km/h to 13,8 s. Średnie zużycie paliwa wynosi 8,3 l/100km. Egzemplarze z silnikiem benzynowym 1.6 stanowią większość wśród jeżdżących w Polsce Fiatów Tempra. Amatorzy szybszej jazdy mogą wybrać jeden z bardziej dynamicznych silników: 1.8 105KM, 2.0 8V 113KM, 2.0 16V 142KM. Ofertę uzupełniają diesle 1.9 65KM i 1.9 TD 90KM.

Częstą przypadłością Tempry (podobnie jak i innych modeli Fiata) są wycieki oleju z zespołu napędowego. Najczęściej olej wydostaje się spod pokrywy zaworów oraz z miski olejowej. Gdy jednostka napędowa spala zbyt dużo oleju, skutecznym zabiegiem jest zazwyczaj wymiana uszczelniaczy trzonków zaworowych.

O ile silniki nie należą do szczególnie awaryjnych, to już nieco gorzej jest z trwałością zawieszenia na polskich drogach. Już po około 30 tys. kilometrów zużyciu zwykle ulegają przednie wahacze. Bardzo często zdarza się zużycie łożyskowania wleczonych wahaczy tylnych. Na rynku można dostać wiele zamienników tych elementów, więc koszty napraw nie są zbyt wysokie. Kupując Temprę baczną uwagę zwrócić trzeba na amortyzatory. Jeśli są mokre, to oczywiście kwalifikują się do wymiany. Ich żywotność to ok. 100 tys. kilometrów.

Skrzynia biegów również nie jest bezawaryjna. Czasami pojawiają się kłopoty z przełączaniem biegów. Na przekładni kierowniczej znajduje się trzpień, na którym opierają się wodziki skrzyni biegów – trzeba pamiętać o regularnym smarowaniu tego miejsca, gdyż w przeciwnym wypadku może dojść do zapieczenia układu. Pierwszym tego objawem jest wyskakujący trzeci bieg przy ostrym skręcie w prawo. Później pojawiają się kłopoty z wybieraniem również innych przełożeń. Zdarzają się również kłopoty z synchronizacją. Problemem bywa także głośna praca całego zespołu.

Układ wydechowy wytrzymuje zazwyczaj około czterech lat (przy oryginalnych częściach). Nie ma szczególnych zastrzeżeń do układu hamulcowego. Zużycie na ogół nie postępuje szybciej, niż można by się spodziewać.

Instalacja elektrycznawykazuje sporą awaryjność. Ich usunięcie zazwyczaj nie sprawia problemu. Zawodzą np. kostki reflektorów, w których następuje wypalenie się styków. Najczęściej jest to jednak spowodowane stosowaniem żarówek o mocy większej niż instrukcyjna. W sezonie jesienno-zimowym (zwiększona wilgotność) pojawiają się problemy z układem zapłonowym. W tym przypadku najczęściej pomaga wymiana zużytych przewodów wysokiego napięcia i świec.

Własności jezdne samochodu ocenić można jako poprawne. Auto prowadzi się dobrze, pewnie trzyma się na zakrętach. Na początku problemem jest cofanie Temprą. Ze względu na kształt bagażnika widoczność do tyłu jest ograniczona, ale po obyciu się z autem przestaje to stanowić problem.

Dzięki korzystnym cenom i rozsądnym kosztom eksploatacji samochód dobrze przyjął się na polskim rynku na początku lat 90. Sporo egzemplarzy sprowadzono również z zagranicy. Choć od zakończenia produkcji (1996r.) upłynęło już sporo czasu, Tempra jest nadal obecna na rynku aut używanych. Kupując Temprę warto zadbać by był to egzemplarz bezwypadkowy. Tempra to pierwszy Fiat wykonany z blach ocynkowanych, dzięki czemu stan nadwozia egzemplarzy nietkniętych przez blacharza bywa bardzo dobry. Po 01.05.2004r. do Polski sprowadzono sporo aut charakteryzujących się bogatym wyposażeniem dodatkowym: ABS, klimatyzacja, elektryczne szyby, elektryczne (podgrzewane) lusterka, elektryczny szyberdach, komputer pokładowy. Kupując auto z klimatyzacją należy sprawdzić czy auto faktycznie ją posiada, czy jest wyposażone tylko w elektroniczny system sterowania nawiewem (opis na panelu sterowania). Należy też uważać na wskazania licznika przebiegu w deskach DGT. Do przebiegu 199999 licznik jest sześciopozycyjny, ale po jego przekroczeniu jedynka z przodu znika i wskazywanych jest już tylko pięć cyfr (wskazanie 55300 może oznaczać np. przebieg 255300).

Pomimo wymienionych powyżej usterek (najmłodsze egzemplarze mają już przecież 8 lat) Tempra jest dobrze oceniana tak przez właścicieli, jak i pracowników stacji obsługi. Ponieważ na rynku występuje sporo zamienników części koszty serwisowania nie są wysokie. Samochód cieszył się sporym powodzeniem wśród taksówkarzy oraz używany był jako auto rządowe.

Niestety Tempra nadal musi zmagać się z opinią jaką pozostawił po sobie Fiat Regata, a jest to opinia krzywdząca dla Tempry, powodująca brak zaufania do marki i jest to chyba największa wada tego samochodu.

Przy tworzeniu tego tekstu wykorzystane zostały informacje z czasopism motoryzacyjnych i internetu oraz doświadczenia własne autora.

Jarek38